Kategoria: Geografia turystyki międzynarodowej
BURZLIWY ROZWÓJ
Burzliwy rozwój ruchu turystycznego jest jedną z charakterystycznych cech naszych czasów. Turystyka międzynarodowa rozwija się w tak gwałtownym tempie, że powoduje to konieczność prowadzenia specjalnych badań nad jej rozwojem.Pierwsza zorganizowana grupa turystów zagranicznych odbyła podróż w roku 1863 do Szwajcarii.
TRUDNE WARUNKI
W związku z tym’ dąży się do zwiedzania miejsc historycznych, zabytków, a także do zaznajomienia się ze skarbami sztuki i architektury.Przeważająca część międzynarodowego ruchu turystycznego przypadała na Europę. Więzy pokrewieństwa oraz językowe, łączące ludność krajów europejskich i pozaeuropejskich, były głównym
TURYSTYKA PODCZAS WOJNY
Zniszczony transport i hotele, brak żywności i kwalifikowanych kadr, niestabilność waluty, przepisy celne oraz ograniczenia walutowe wpływały ujemnie na jej rozwój.Jednocześnie wyczerpanie się w okresie wojny zasobów walutowych, silny deficyt bilansu płatniczego szeregu krajów, konieczność uzyskania waluty dla pokrycia importu
OKRES WYZWALANIA
Końcowe lata 40-te można uważać za okres wznowienia powojennej turystyki międzynarodowej. Podstawą do takiego twierdzenia są następujące dane: ogólna liczba turystów zagranicznych w świecie w 1947 r. wyniosła 16,6 min (przyjazdy), a w 1948 r. — ponad 20 min. W
LICZBA TURYSTÓW
Przez liczbę turystów rozumie się liczbę przyjazdów turystów zagranicznych do określonego kraju. Ponieważ jeden turysta zwiedza niekiedy jednocześnie kilka krajów, ogólna liczba turystów jest nieco mniejsza niż lic2ba przyjazdów. W związku z tym, ie praktycznie czasem niemożliwe jest wydzielenie liczby
ROZWÓJ TURYSTYKI ZAGRANICZNEJ
Rozwój turystyki zagranicznej w Europie Zachodniej nie był jednakowo szybki we wszystkich krajach. Początkowo najliczniejsze grupy turystów kierowały się do krajów skandynawskich, Austrii, RFN, Hiszpanii, Włoch i Francji. Turystyka międzynarodowa miała w tym okresie wyłącznie wewnątrz- europejski charakter, przy czym
OŻYWIONY RUCH TURYSTYCZNY
Ożywiony ruch turystyczny obserwuje się także w tym czasie w Ameryce. W Kanadzie już w latach 1947—48 ruch turystyczny przekroczył poziom przedwojenny (głównie dzięki napływowi turystów ze Stanów Zjednoczonych). Pomyślnie rozwijała się turystyka w Meksyku, Kubie i Panamie (głównie dzięki
KONTAKTY TURYSTYCZNE
Kontakty turystyczne (głównie pomiędzy krajami sąsiednimi) umacniały się coraz bardziej i rozszerzały. Rozwojowi turystyki sprzyjało podpisanie specjalnych umów pomiędzy europejskimi ‚krajami kapitalistycznymi. Przewidywały one między innymi wzajemną wymianę dużych grup turystów (studenci, uczniowie) w okresie urlopów i świąt. Oprócz turystyki
KRÓTKOTERMINOWE WYJAZDY
Krótkoterminowe wyjazdy zagraniczne stają się coraz bardziej dostępne dla szerokich warstw ludności o średnim poziomie dochodów. Największe przedsiębiorstwa turystyczne traktują rozwój turystyki masowej, jako źródło wielkich dochodów. Dużą uwagę poświęca się także rozwojowi turystyki w krajach socjalistycznych, w tym również
WYMIANA TURYSTYCZNA
W uchwale Komitetu Centralnego KPZR, Rady Ministrów ZSRR i Wszechzwiązkowej Centralnej Rady Związków Zawodowych „O środkach prowadzących do dalszego rozwoju turystyki i wypoczynku w kraju”, opublikowanej w „Prawdzie” 26 czerwca 1969 r., przewiduje się stworzenie potężnej bazy materialnej dla turystyki,
OGÓLNA LICZBA TURYSTÓW
Ogólna liczba turystów zagranicznych w świecie stale się zwiększa: w 1950 r. wynosiła 25 min, w 1960 r. — 71 min, w 1970 r. — 168 min. Eksperci zagraniczni przewidują, że w roku 1975 liczba turystów zagranicznych w świecie osiągnie
CZYNNIKI SPOŁECZNO- EKONOMICZNE
Czynniki społeczno-ekonomiczne odgrywają główną rolę w rozwoju turystyki międzynarodowej. Szczególnie duże znaczenie ma coraz intensywniejszy rozwój stosunków ekonomicznych pomiędzy państwami w związku z nasilającym się międzynarodowym podziałem pracy. Ważną przesłankę materialną rozwoju turystyki międzynarodowej stanowił rozwój handlu międzynarodowego oraz współczesnego transportu.W
Loading ...
